Vung Tau en Ho Chi Minh

11 augustus zijn we weer aangekomen op het vaste land in Vung Tau. We waren rond half 7 weer terug in Dragon hostel, nadat we bij ons vaste adresje een heerlijke Banh Mi hebben gehaald. Het plan was om de motorbike van Jill op te laten knappen bij een monteur. Maar door de brakke nacht met weinig slaaprust hebben we eigenlijk niks gedaan de rest van dag. Ons plan werd een dag vooruit geschoten en de eigenaar nam ons mee naar zijn monteur. De monteur was er nog niet en we raakte met de eigenaar van het hostel aan de praat over onze motorbikes. Hij was eigenlijk wel geïnteresseerd in onze werkpaardjes en was benieuwd wat wij ervoor wilde hebben. Na wat onderhandelingen hadden wij geheel onverwachts ineens onze motorbikes verkocht. We kregen niet het bedrag wat wij in gedachte hadden maar de voordelen om ze zonder enige inspanning te verkopen wogen zwaarder. We hebben 50 euro verlies ten opzichte van de aankoop en 1 gratis nacht in ons hostel, geen verkeerde deal toch?! Nu zal er wel een hoop veranderen.. geen vrijheid meer en de routes van te voren uitstippelen met de bus. Dit hebben we meteen gedaan en bus tickets gehaald voor de volgende dag naar Ho Chi Minh. We werden om 3 uur opgehaald door de bus bij ons hostel en deze bus bracht ons in 2 uur naar Ho Chi Minh. Bij aankomst in Ho Chi Minh vonden we het niet zo erg dat we zonder onze motorbikes door de stad moesten. Wat een grote stad met een chaos aan motorbikes en auto’s op de weg. Na 4.5 km gelopen te hebben dachten wij op de bestemming te zijn en hebben wij contact opgenomen met onze host van het appartement dat we hadden geboekt. Toen bleek dat wij 1 letter verkeerd hadden getypt en we 5 km bij het juiste adres vandaan zaten. We hebben een taxi gepakt, om nog 5km met de backpacks te lopen in de hitte was te veel. Het appartement was niet echt een appartement maar een kamer met badkamer en een gezamenlijke keuken. Ook konden we gebruik maken van de wasmachine. Op het dak van het gebouw was er een kleine knusse rooftop met prachtig uitzicht over de stad. De volgende dag zijn we de stad gaan verkennen. We hebben in het centrum een museum bezocht van Vietnam. Hier werd de oorlog van Vietnam weergegeven aan de hand van foto’s en teksten. Wat een verschrikkelijke beelden werden hier weergegeven en wat heeft dit een enorme indruk op ons achtergelaten! Wat wel mooi was om terug te zien is dat zelfs Nederland toen der tijd is opgekomen voor Vietnam. Geeft ons wel weer een reden om trots te zijn op ons koude kikkerlandje! Vervolgens hebben we uitgezocht hoe we bij de Cu Chi tunnels konden komen. We hadden al snel besloten om op eigen houtje te gaan met openbaar vervoer, zo bepaal jezelf op welk tempo je wilt gaan en ben je veel minder geld kwijt. Wij zijn bewust niet naar het toeristische deel gegaan waar ze de tunnels in een grotere versie nagemaakt hebben zodat de toeristen erin passen. Maar naar de originele tunnels die nog precies hetzelfde zijn als vroeger. Tijdens de busrit hebben we een stelletje leren kennen Curtis en Jess waarmee we samen naar de Cu Chi tunnels zijn gegaan. De Cu Chi tunnels is een tunnelcomplex van 250 km aan tunnels onder de grond die tot wel 16 meter diep gaan. De tunnels zijn gegraven door 16 families tijdens de Vietnam oorlog. Deze tunnels diende als schuilplaats en als verbinding tussen de nabijgelegen dorpen. In de tunnels hebben ze verschillende ruimtes die gebruikt werden voor o.a. leven, slapen, opslag, vergaderen en ze hadden zelfs een ondergronds ziekenhuis. In de tunnels tussen de ruimtes hebben ze veel vallen geplaatst mochten er een Amerikanen naar binnen komen. De ingangen en de tunnels werden zo klein en smal mogelijk gemaakt zodat alleen de kleinere Vietnamese erin passen en de grotere Amerikanen niet. Nadat we onze tickets hadden gehaald voegde wij ons bij een groep met gids waarvan wij een goede uitleg over de tunnels kregen. Nadat de gids zijn verhaal had gedaan nam hij ons mee de Jungle in en liet ons de ingang zien. Een klein vierkant luikje verstopt onder de bladeren. Na wat grapjes bleek Kido de grootste te zijn en onder het mom van “als hij past, past de rest ook..” mocht hij als eerste de tunnel in. Het was een bijzondere en nogal benauwde ervaring om via deze tunnels naar de uitgangen te klimmen. Het voelt op zo’n moment bijna onmogelijk dat er mensen ondergronds geleefd hebben in deze tunnels. Vervolgens hebben we door wat tunnels vol met vleermuizen gekropen en de verschillende ruimtes gezien. Wat was dit weer een indrukwekkend stukje geschiedenis! Samen met Curtis en Jess zijn we terug naar de stad gegaan en hebben we we wat gegeten op de foodmarket. Hierna zijn we naar ons verblijf gegaan om te douchen en vervolgens weer terug naar het centrum te gaan om met Curtis en Jess nog wat te gaan eten. We hebben in een klein restaurantje heerlijke hapjes gegeten: Vietnamese rijst pizza’s en wraps. Na een aantal biertjes zijn we de stad ingegaan om nog ergens wat te drinken. Uiteindelijk werd dit een rotonde waar een soort van grote trap op een vijvertje was gebouwd en vol zat met locals die hier gezellig wat zaten te eten en drinken. We hadden zelf wat drinken meegenomen en zijn hier blijven hangen tot diep in de nacht. Tot dat de politie kwam ons vriendelijk verzocht om naar huis te gaan.. De volgende dag zijn we weer op de bus gestapt richting onze volgende en laatste bestemming van Vietnam, de Mekong Delta.