Kunming

Bij aankomst in Kunming zijn we vanuit het station bij Mac Donalds opgehaald door Akash omdat we daar wifi bereik hadden. Hij bracht ons naar een hotel waar we voor 13 euro per nacht konden slapen in een enorme kamer. Aangezien hun aan de Ramadan doen en de zon onder was gegaan konden zij eindelijk gaan eten. Akash had voor zowel ons als zijn vrienden een Pakistaanse maaltijd voorbereid; rijst met bonen en groentes. We hebben dit opgegeten bij een moslims restaurantje om de hoek waar hij nog extra stokjes biefstuk van de bbq voor ons had gehaald. Hierna zijn we een rondje door de stad heen gaan lopen en heeft Kido voor het eerst kennisgemaakt met Chinese prostituees. Jill is bewust met Akash aan de andere kant van de weg gaan lopen, zodat Kido, Lucman en Tahir aangesproken konden worden. Dit maak je uiteraard niet mee als je als stelletje in de steden van China loopt! Waardoor we hier eerder nog niet bekend mee waren. De tippelzone van China.. alhoewel zone? In de grote steden schijnt dit op iedere straat langs de weg s’ avonds te gebeuren. Hierna zijn we naar het hotel gegaan om een potje skipbo te spelen. Altijd leuk om dit te delen met mensen uit andere landen. De volgende dag zijn we naar de ambassade gegaan om te kijken of het visum wel juist is wat we hebben gekregen. We bleven onzeker over het feit dat er op een officieel document was geschreven. In Nederland zou dit nooit geaccepteerd worden. Bij aankomst in een hotel op de 5de verdieping bleek de ambassade dicht te zijn. Voor ons gevoel nog al een vreemde locatie en lastig te vinden maar dat gaat blijkbaar zo hier in China. Aangezien Akash naar de groothandel ging om spullen in te slaan hadden wij besloten met hem mee te gaan. Dit waren enorme hallen met echt alle producten die je maar kunt bedenken. Onderweg bedacht Akash zich een kennis te hebben die in Chengdu (een andere stad in China) bij de ambassade werkt. Hij heeft contact met hem opgenomen en kon ons bevestigen dat onze visums in orde waren. Dit gaf ons de bevestiging dat ons besluit vast stond. We kunnen de grens over wandelen naar Vietnam. Aangezien we binnen 30 dagen China uit moeten en je aan de grens geen visum kunt kopen, waren we hier nog best onzeker over. S’ avonds hebben we weer met zijn allen gegeten. Akash had deze keer een Pakistaanse salade gemaakt en hij stond erop dat we mee moesten eten. Naast deze salade lag er een dienblad vol met allerlei soorten fruit. Het was heerlijk en we hebben traditioneel op de grond zitten eten. Akash stond erop om over het algemeen alles voor ons te betalen. Het enige geld dat we kwijt zijn geweest in Kunming is aan het hotel en de treinkaartjes voor vertrek naar de volgende stad. Na het eten zijn we met zijn alle naar het treinstation gegaan om voor de volgende dag treinkaartjes te kopen. Hier hebben Lucman en Akash en Jill nog een beetje gek gedaan op het station(zie foto’s). Na weer een potje skipbo te hebben gespeeld in het hotel hebben we helaas afscheid van elkaar moeten nemen. We hebben genoten van de tijd samen en sluiten niet uit nog een bezoekje te brengen aan Pakistan!