Bai Bien Om, Tuy Hoa en Bai Mon

Op 17 juli zijn we op zoek gegaan naar een mooi kampeerplekje op het strand. En wauw wat hadden wij een mooi plekje gevonden op ‘Bai Bien Om’. Een leeg strand met helder blauw water en weinig bezoekers. In de middag kwamen er af en toe wat vissers langs lopen en s ’morgens vroeg deden de Vietnamese hier ochtend gymnastiek. De vissers vroegen ons of we met ze mee wilden om zee egels te vangen. Deze zee egels zitten vast aan rosten en deze halen ze met een soort speer uit het water. Uiteindelijk breken ze deze open en eten ze de inhoudt hiervan op. Verder hadden we het strand over het algemeen voor onszelf. Nou ja buiten een koe om die af en toe even gedag kwam zeggen.. Kido viel aan het eind van de middag even in slaap en toen kwam de koe ook even bij hem buurten(zie foto’s). Het weer was fantastisch en ‘s nachts was het dit keer ook beter te doen. Er stond een windje waardoor het wat koeler was en we beter konden slapen. De laatste avond was rond 22:00 het drinken op dus wilden we gaan slapen. Op het moment dat we onze tent in wilden gaan zagen we ineens 6 zaklampen op ons af komen dus wij dachten hmm we wachten nog even… Het waren 6 jongens die met een tree van 24 biertjes aan kwamen rennen. Ook hadden ze een stuk karton bij hun om op te zitten(ook gebruikte ze gedeeltes hiervan als servet) een koelbox met ijs, fruit, vis en een soort zout waar ze de vis en fruit in dippen. Ze gingen iets voor onze tent zitten en vroegen of wij erbij wilden gaan zitten. Wanneer iedereen aan het laatste biertje begon rende er 2 Vietnamese het strand af en kwamen terug met 24 biertjes en vers gebakken garnalen. We hebben uiteindelijk ruim 2 uur met hun gezeten en de grootste lol gehad. Dit zonder echt goed te communiceren, hun spraken namelijk geen woord Engels. Aan het eind van de avond wilden wij ze graag wat geld geven maar dit wilde ze hoe dan ook niet accepteren. We hebben enorm genoten en zijn hierna lekker gaan slapen. De volgende ochtend zijn we wakker geworden met een duik in de zee en een lekker ontbijtje. Na het ontbijt zijn we vertrokken naar Tuy Hoa. Hier hebben we 1 nacht voor weinig in een hotel geslapen om weer boodschappen in te slaan en naar de volgende kampeerplek te vertrekken. Bij aankomst in Tuy Hoa had Kido een lekke band. Na 2 min. Lopen kwamen we bij een autogarage die het bandje opnieuw ging oppompen. Na enige tijd begreep hij dat hij lek was waardoor er 2 jongens met ons mee gingen op weg naar een motorbike monteur. Vervolgens komen we aan op een kruispunt met een zeiltje en 4 paaltjes eronder. Daarbij stond een nr. die gebeld moest worden geschreven op een compressor. Dit nummer werd gebeld door de jongens. Na 10 min. komt er een monteur aan op een oud Honda brommertje die in 5 min. Kido zijn band had geplakt. Ondertussen zagen wij de jongens de monteur 10.000VND (40 cent) geven en zij vertrokken. Aangezien wij niet beter wisten hebben wij de monteur gevraagd hoeveel geld hij van ons kreeg om af te rekenen. Bleek uiteindelijk dat deze 2 jongens het plakken van Kido zijn achterband hadden betaald.. ongelofelijk toch?? De volgende morgen zijn we vertrokken naar een officiële kampeerplek op een strand ‘Bai mon’. Bij aankomst waren we de enige maar toen Jill wat biertjes en een Nuoc Mia (sugercan) ging halen kwam ze 2 Vietnamese uit Hue tegen die ons kwamen vergezellen. We hebben samen met hun een kampvuur gebouwd om te kunnen eten. In de avond kwam er nog een Vietnamees stelletje bij ons staan en hebben we heerlijk voor de tent gezeten. Tot dat het ineens keihard ging regenen rond 9 uur en iedereen de tent in vluchten. We hadden vooraf afgesproken met de 2 jongens uit Hue samen door te rijden naar Nha Trang. Maar op het moment dat wij wakker werden (rond 7 uur) zagen we ze net van het strand af lopen richting hun motorbike. Ze hadden een berichtje achter gelaten geschreven in het zand; bye bye. We hadden er geen rekening mee gehouden dat die Vietnamese altijd vroeg aan de dag beginnen en niet met zon op het strand willen zijn. Dit betekende dat we weer het strand voor ons alleen hadden en we weer relax met een duik in de zee wakker konden worden…Heeerlijk!